بنابراین درباره آن آیاتی نازل نمود که با صراحت ترجمان و توضیح آن باشد و امت اسلامی هر صبح و شام با تلاوت آیات مزبور، واقعه بزرگ غدیر را به خاطر بسپارند. گویی خداوند سبحان در هر یک از آیات مربوط به غدیر، توجه قاریان قرآن را به اهمیت آن معطوف می‌دارد.

 آیه تبلیغ

از جمله این آیات، آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده مشهور به آیه تبلیغ است که خداوند در آن می‌فرماید: «اى پیامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنى پیامش را نرسانده‏اى و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مى‌دارد آرى خدا گروه کافران را هدایت نمى‏کند.» این آیه شریفه در روز هجدهم ذی الحجه سال حجه الوداع (دهم هجری) نازل شد، پس از آنکه پیامبر گرامی اسلام (ص) با آن کاروان عظیم به غدیرخم رسیدند، جبرئیل در ساعت پنجم از آن روز بر آن حضرت (ص) فرود آمد و عرض کرد:‌ ای پیامبر (ص)! خدای متعال به تو درود می‌فرستد و می‌فرماید: «ای فرستاده ما، آنچه را [که درباره علی (ع)] از جانب پروردگارت به تو نازل شد ابلاغ کن و اگر این امر را اجرا ننمایی رسالت او انجام نداده‌ای...» علامه امینی در کتاب شریف «الغدیر» در این باره ۳۰ حدیث از احادیث عالمان اهل سنت را برشمرده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود.

 آیه اکمال

آیه دیگری که در قرآن کریم به موضوع غدیر و ولایت امیرمومنان (ع) اشاره دارد، آیه ۳ سوره مبارکه مائده است که به آیه اکمال شهرت دارد و خداوند در آن می‌فرماید: «امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین جاودان شما پذیرفتم.»

عالمان شیعه بدون استثناء و بسیاری از علمای اهل سنت نیزشأن نزول این آیه را درباره ولایت امیرمومنان (ع) می‌دانند که علامه امینی ۱۶ مورد از روایات منقول آنها را در «الغدیر» بیان کرده است.

 آیات ۱ تا ۴ سوره مبارکه عنکبوت

پیامبر اکرم (ص) پس از اینکه در حجه الوداع، مناسک حج را به طور کامل به جا آوردند و آثار جاهلیت را نابود کردند و حجرالاسود را در مکان اصلی خود قرار دادند، یک روز در مکه اقامت گزیدند، در این حال جبرئیل، آیات اول سوره عنکبوت را نازل کرد: «آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: ایمان آوردیم به حال خود‌‌ رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‌کنیم) باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد آیا کسانی که اعمال بد انجام می‌دهند گمان کردند بر قدرت ما چیره خواهند شد؟! چه بد داوری می‌کنند.» و سپس از طرف خداوند به پیامبر (ص) دستور داد باید علی بن ابی‌طالب (ع) را به جانشینی خویش معرفی کند.

 آیه عذاب واقع (آیات ۱ تا ۳ سوره مبارکه معارج)

از جمله آیاتی که پس از حادثه سترگ غدیر خم بر پیامبر اعظم (ص) نازل شد آیه عذاب واقع است. حاکم حسکانی از حذیفه بن یمان نقل می‌کند که گفت: در روز غدیر خم، رسول خدا (ص) درباره علی (ع) فرمودند: «من کنت مولاه، فهذا علیٌ مولاه» نعمان بن منذر فهری گفت: ‌ای پیامبر (ص)! این مطلبی که اکنون گفتی آیا از خود می‌گویی؟ یا پروردگارت به آن امر کرده است؟ پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «از جانب خود نمی‌گویم، بلکه پروردگارم به آن امر نموده است.»

او گفت: خدایا! اگر چنین است سنگی از آسمان فرو فرست! هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی به سوی او آمد و او را خونین نمود و نقش بر زمین کرد و جان باخت. سپس این آیات نازل شد: «تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! عذاب مخصوص کافران است و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند و همچنین از سوی خداوند صاحب فضایل و مواهب است.

 آیه ۷۴ سوره مبارکه توبه

پس از واقعه غدیرخم هنوز پیامبر (ص) به مدینه نرسیده بودند که عده‌ای از منافقین تصمیم به قتل پیامبر (ص) گرفتند. پیامبر (ص) آگاه شدند و آنان را رسوا نموده و بازخواست کردند، در حالی که آنان بر انکار آن طرح قسم می‌خوردند: خداوند نیز این آیات را نازل کرد: «به خدا سوگند می‌خورند که (در غیاب پیامبر (ص)، سخنان نادرست) نگفته‌اند؛ در حالی که قطعا سخنان کفر آمیز گفته‌اند؛ و پس از اسلام آوردنشان، کافر شده‌اند؛ و تصمیم (به کار خطرناکی) گرفتند، که به آن نرسیدند. آنها فقط از این انتقام می‌گیرند که خدا و رسولش، آنان را به فضل (و کرم) خود، بی‌نیاز ساختند و (با این حال) اگر توبه کنند، برای آنها بهتر است؛ و اگر روی گردانند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت، به مجازات دردناکی کیفر خواهد داد؛ و در سراسر زمین، نه ولی و حامی دارند و نه یاوری.